Laatst namen we een podcast op. Er werd mij de vraag gesteld wat ik anders had gedaan in mijn leven als ik geen eczeem zou hebben. Wat ik dan wel had gekund en gedaan… Een vraag waar ik niet vaak bij stilsta. Het is namelijk nogal pijnlijk om steeds stil te staan bij wat niet kan, maar wat je wel graag wil. Dat doet eigenlijk geen mens, als je gelukkig wil zijn tenminste.

Ter plekke kon ik het slecht beantwoorden. ‘Reizen’ kwam in mij op. Maar dat vonden de makers wat summier. Er zijn namelijk zoveel mensen die niet kunnen reizen, is dat dan het ergste? Of er geen dagelijkse dingen waren. Ik voelde me wat uit het veld geslagen. Beperkte het mij dan toch eigenlijk zo weinig? Ik kon er even niet op komen…

Zorgeloos

Maar de vraag bleef wel hangen en de voorbeelden dienden zich vanzelf aan. En het antwoord ‘reizen’ klopt als een bus, want het symboliseert alles wat ik dagelijks mis. En dat is het gevoel van vrijheid ervaren. Om onvoorbereid in het leven te duiken, zonder angsten. Zonder plannen. Om letterlijk zorgeloos te zijn. Een leven zonder eczeem…

Door het gras rollen

Voorbeelden? Gewoon wakker worden en iets aantrekken, zonder eerst te smeren. Gewoon nat regenen bij een onverwachte zomerbui, zonder te hoeven smeren. Kunnen eten waar je zin in hebt: croissants, cappuccino, softijs, patat en eens een keer geen groenten. Gewoon een meertje induiken als je dat tegenkomt op vakantie. Niet drie of vier keer op een dag hoeven smeren. Alle lieve honden aaien, of in huis nemen! Door het gras rollen zonder jeuk en irritatie. Een mooie, stijlvolle wollen jas of trui dragen, zonder jeuk. Op slippers lopen zonder wonden op mijn voeten te krijgen. Make-up dragen, zonder irritatie en vlekken. Een gave outfit aandoen met pailletten, zonder wondjes. Met blote onderarmen aan mijn eettafel zitten, zonder jeuk en bultjes.

En dit alles zonder zorgen dat het leidt tot een kapotte huid, nattend, bloedend en ontstoken. Geen jeuk, wanhoop, pijn, schaamte en verdriet voelen. Om niet weer weken jezelf in de spiegel te zien met wonden, vlekken en plekken over je hele lijf. Als gevolg van slechts deze simpele, dagelijkse dingen.

Vervelend

‘Vervelend’ is wat ik vaak hoor als het over eczeem gaat… een understatement van jewelste. Je huid is er om je te beschermen. Om je zachte binnenkant te verdedigen tegen viezigheid, bacteriën, de zon, tegen uitdroging. Zo vanzelfsprekend en gewoon voor de meesten dat je er niet bij stilstaat. En dat is waar ik ontiegelijk naar verlang: de vanzelfsprekendheid van een normaal, zorgeloos leven.

Zonder erbij stil te staan.

Gewoon.

Leven.

Kan dat nog even toegevoegd worden aan de podcast?

ALS EERSTE OP DE HOOGTE?

Volg ons op Facebook en Instagram

MAT-NL-2201056