Als je denkt aan eczeem, dan denk je aan rode plekken, wondjes, korstjes, blaasjes en jeuk. Voor mij begint dat allemaal met een extreem droge huid. Zo droog dat-ie scheurt en trekt als ik beweeg en er soms uitziet als een gebarsten woestijnvlakte.

Mijn huid is zo droog dat het stoft als ik erover wrijf en ik er niet van kan slapen, omdat ik overal pijn voel. Tegen die droogte is maar één remedie: smeren, smeren en nog eens smeren.

Scheve dakpannen

Doordat ik atopisch eczeem heb, sluiten mijn huidcellen niet goed op elkaar aan. In plaats van een mooi dakpansgewijs laagje, staan ze bij mij schots en scheef. Daardoor is de beschermfunctie van mijn huid niet optimaal. De functie van dit orgaan is om je te beschermen tegen stoffen van buiten én om belangrijke stoffen – zoals vocht! – binnen te houden. Dat lukt dus niet zo goed, met scheve dakpannen. Het vochtverlies kan ik bijvoorbeeld letterlijk zien als ik met meerdere personen in de auto zit. Het enige beslagen raampje is dan dat van mij. Smeren dus. Om mijn huid een beschermlaagje te geven. Zowel tegen indringers van buiten, als om het vocht binnen te houden.

Smeren als kind en puber

Pas later heb ik het belang van veel smeren ingezien. In mijn jongere jaren vond ik smeren verschrikkelijk. Het maakt je een buitenbeentje juist op momenten dat je al extra onzeker bent. Bijvoorbeeld in de kleedkamer van de schoolgym. Of als puber als je met vrienden gaat zwemmen. Maar ook het dagelijkse, herhalende karakter kon ik niet aanhouden. Waarom toch elke dag, de hele dag door? ’s Ochtends, ’s avonds, na het douchen, na het zwemmen, elke keer. ‘Jaahaaa mam, ik weet het, ik moet smeren en niet krabben’… Vaak smeerde mijn moeder mij ’s avonds in na het douchen. Dit maakte het even minder stom door haar verzorgende, geduldige handen.

Zalf is mijn medicijn

Nu ik ouder ben voel en merk ik veel beter hoe belangrijk dat smeren is. En hoe belangrijk het is dat ik de juiste basiszalf gebruik. Ik heb er één gevonden die precies goed werkt. Helaas is er vanuit de overheid besloten dat dit geen medicijn is, omdat het geen werkzame stof bevat. Het is een zalf bestaande uit slechts drie grondstoffen. Heel fijn juist, omdat mijn huid ook heel snel geïrriteerd raakt van veel stoffen in zalven. Een periode van vele alternatieven volgde. Veel pijn, extra jeuk, frustratie, verdriet, onmacht en onbegrip. Waarom toch nog eens extra geraakt worden, als je al ziek bent en jezelf elke dag moet verzorgen en medicijnen moet nemen? Ik hou het bij de zalf die goed voelt, al kost dit mij nu honderden euro’s extra per jaar. Mijn gezondheid is het allerbelangrijkste, want deze is al zo broos. Zieker worden wil ik niet riskeren.

Altijd en overal zalf

Denk je na dit te hebben gelezen nog steeds aan de reclames voor geurige, soepele, verfrissende bodylotion? Was het maar waar! Mijn zalf is vooral dik, vet en geurloos en moet juist een laag op mijn huid vormen om te werken. Daardoor wordt alles vet: de kleding die ik draag, mijn beddengoed, de wasmachine, de kleding van mijn vriend, de bank, et cetera. Het zit overal en je krijgt het slecht weg. Zijden blouses en fijn-leren banken zijn voor mij ongeschikt. Het is dus allerminst een pretje. Maar voor mij wel het allerbelangrijkste. Ik heb altijd een tube bij me, waar ik ook ga. Zodat ik altijd bij kan smeren als een droge plek jeukt. Om zo erger te voorkomen. Een vloek, maar vooral een zegen.

Niks missen?

Volg ons op Facebook. Dan ben je als eerste op de hoogte van Tanya’s volgende blog!

GZNL.GZ.18.07.0165c