Niet alleen eczeem, maar mijn algehele gebrek aan een gezond lijf speelt een hoofdrol in mijn leven. Herkenbaar voor velen, zo’n genetisch foutje…

Eczeem is al geen feest, maar een ander gekkigheidje dat mijn systeem heeft bedacht is een extreme notenallergie. Ik krijg een zogenaamde anafylactische reactie op walnoten, pecannoten en paranoten. Hartstikke raar natuurlijk, want er is totaal geen reden voor. Die noten zijn gezond. Maar in mijn geval mogelijk zelfs dodelijk. Oeps.

Opgezwollen lippen

Door die notenallergie maak je rare dingen mee. Zo heb ik ooit een hap genomen van een broodje dat m’n moeder had besteld. Ik voelde meteen dat het niet goed zat, dus alles meteen uitgespuugd. Maar ik liep de rest van de dag wel met opgezwollen lippen, iets waar veel meiden tegenwoordig erg veel voor betalen.

Tegen de vlakte

Een keer op wintersport kreeg ik een salade, de walnoten hadden ze er al netjes af gehaald. Daardoor merkte ik minder snel het effect, maar kreeg ik het wel benauwd. Zwalkend op mijn ski’s ging ik de berg af. En eens, een paar uur na een allergische reactie, dacht ik evengoed nog wel naar de sportschool te kunnen gaan. Ik had er niet bij stilgestaan dat door het sporten m’n hartslag omhoog en m’n poriën open zouden gaan. Dat had een flinke shock tot gevolg, waarmee ik behoorlijk wat mensen in die sportschool aan het schrikken heb gemaakt toen ik tegen de vlakte ging.

Ook onze meisjes

Onze kleine meisjes hebben allebei eczeem. De jongste precies mijn type eczeem, de oudste een ander. En de oudste raakt in anafylactische shock van álle noten. Van de jongste is dat nog niet vastgesteld, haar allergietesten zijn steeds uitgesteld vanwege coronadrukte in het ziekenhuis. Onze dochters hebben nog niet zo door dat ze eczeem hebben. Ze vinden het heel normaal en ook nog fijn dat ik hun lijfjes elke dag insmeer met vette crème, en met heel veel plezier willen ze mij ook insmeren, met vooral héél véél koelzalf.

Altijd smeren

Ik hoop zo dat ze het normaal blijven vinden, iets dat erbij hoort, in plaats van tijdrovend en vaak lastig gedoe. Want laten we eerlijk zijn: naar het zwembad gaan was voor mij toch een hoop meer gedoe dan voor mijn vriendinnetjes en ergens logeren en daar douchen heb ik nooit fijn gevonden. Juist vanwege die noodzaak om altijd te moeten smeren, vooral na contact met water.

Mama jeuk, zij jeuk

Ook onze meisjes vinden hun jeuk niet raar. Mama heeft jeuk, zij hebben jeuk. Ze zijn nog zo klein, het hoort er blijkbaar bij. En we hebben het smeren zo goed in het systeem van ons allemaal, dat de jeuk soort van beheersbaar is. Moeilijk is het wel, je wil ze immers behoeden voor alles waar ze nog tegenaan gaan lopen met hun huidjes. En dan die noten… Ik blijf voor m’n meisjes, mezelf en alle mede-eczemers en mede-anafylacten hopen op een medische doorbraak. Op een herstel van ons genetisch foutje…

Als eerste op de hoogte?

Volg ons op Facebook en Instagram

MAT-NL-2000591