Ik kan niet tegen zon en warmte, en dat is een understatement. En ik krijg al jeuk als ik iets kriebeligs zie, of er over gepraat wordt. Psychisch dus. Maar wel échte jeuk. 

Toen ik zeventien was, kreeg ik een ernstige uitbraak van eczeem. Ik kreeg dermovate zalf voorgeschreven. Ik was een tiener en verdiepte me verder niet in smeerschema’s en voorschriften en smeerde er lekker op los. Ook bijvoorbeeld in de volle zon in Salou.

Superdunne huid

Ik wikkelde mezelf in huishoudplastic, zodat het extra goed zou intrekken. Maanden werden jaren… Resultaat: een superdunne huid. Het allerdunst op m’n wangen, ik verbrand al door één zonnestraaltje. Ook zweet ik nauwelijks. Ik weet niet of dat verbonden is met eczeem, maar ik zweet bijna nooit (zelfs nauwelijks in een sauna), waardoor ik lichte koorts krijg op hete dagen.

Ontelbare grapjes

Ik heb áltijd een rood gezicht. Ontelbare grapjes over blozen zijn al voorbij gekomen en schijnbaar zie ik er juist gezond uit (nooit bleek). Maar ik heb zo vaak een heet hoofd. Letterlijk. Maar ook een heet lijf. En een heet lijf kriebelt…

Lekker naar buiten?

Op zomerdagen worden andere mensen blij en gaan ze lekker naar buiten. Ik ga ook naar buiten, voor m’n dochtertjes, maar met enorme tegenzin. En zeker niet in korte broek en liefst nog met lange mouwen. Als ik met m’n blote, warme huid ook maar iets aanraak zoals een plastic tuinstoel, of een tak, of een fiets, dan wordt dat meteen een eczeem-/jeukplek.

Nocebo-effect

En die insecten overal, brrr… Ik las laatst over het Nocebo-effect. Herkenbaar!

Als ik een mier alleen al zie, of een mug of kleine vliegjes. Als iemand alleen al praat over luizen of eikenprocessierupsen. Dan word ik helemaal gek. Overal kriebel! Ik dacht dat dat een gekkigheid van mezelf was. Maar ik ben niet de enige. Het Nocebo-effect bestaat – angst maakt ziek: het omgekeerde van het placebo effect eigenlijk. Ik krijg al jeuk als ik iets kriebeligs zie, of er over gepraat wordt. Psychisch dus. Maar wel échte jeuk.

Naar IJsland!

Ik heb het ook als ik iemand een wollen trui zie dragen. Rillingen! Dus hoe overleef ik een zomer? Mezelf ellendig voelen, zoveel mogelijk in de schaduw blijven en aftellen tot het weer herfst is. M’n dochtertjes hebben beide ook eczeem. Dus misschien kunnen we in de toekomst in de zomervakanties naar Nieuw-Zeeland (daar is het dan winter) of IJsland of Antarctica. Of we bouwen een zomerschuilkelder. Of iemand ontwerpt speciale koelpakken voor ons. Of we bouwen een warmte- en zonwerende koepel om ons huis. Ideeën genoeg 😉

Als eerste op de hoogte

Wil je Marieke’s volgende blog niet missen? Volg ons dan op Facebook

GZNL.GZ.18.07.0166e