Eczeem is een fysiek probleem, maar heeft ook mentaal enorme impact. Eczeem heeft mij onzeker laten voelen, verdrietig en lelijk. Ik ben van mening dat je gevoelens niet moet opkroppen maar bespreekbaar moet maken. Opkroppen heeft negatieve effecten op je lichaam en dat willen we juist niet! Het bespreekbaar maken van mijn gevoelens heeft mij altijd veel geholpen. In deze blog zal ik je handvatten geven hoe jij dat ook kan doen.

Een luisterend oor

Van jongs af aan heb ik met mijn moeder veel gepraat over verschillende onderwerpen, waaronder eczeem. Ook zij heeft atopisch eczeem en weet als geen ander hoe het voor mij is om hier mee door het leven te gaan. Zij begrijpt mij, waar andere mensen soms te kort schieten. Dat is logisch, omdat het moeilijk is om je voor te stellen wat eczeem met je doet wanneer je dit zelf niet ervaart. Maar dat betekent niet dat je alles maar moet accepteren. Wanneer ik verdrietig ben of mij onzeker voel, praten wij hierover. Ook wanneer iets is voorgevallen op werk of op school. Ik merk dat hierdoor mijn gemoedstoestand verbetert en ik er weer tegenaan kan.

Het kan eng zijn om te praten met familie of vrienden over serieuze onderwerpen. Maar je kan ook terecht bij iemand die niet dicht bij je staat. Neem iemand in vertrouwen op school, zoals een docent. Zij zijn er immers om je te helpen. Daarnaast zijn op internet veel fora te vinden over verschillende onderwerpen. Lotgenotencontact kan je de herkenning en steun bieden die je misschien zoekt.

Schrijf het van je af

Misschien heb je vroeger weleens een dagboek gehad, waarin je je gevoelens kon uiten op papier. Ik schreef bijvoorbeeld hoe mijn schooldag was verlopen of dat ik ruzie had met een meisje uit mijn klas. Ik vond het prettig en vooral leuk om te schrijven en heb dit op latere leeftijd weer opgepakt in de vorm van een blog. Ik ben in 2016 mijn blog gestart waarin ik schrijf over mijn allergieën en eczeem-ontwikkelingen. Mijn blog is een manier om negatieve gevoelens van me af te schrijven, maar ook om lot- en niet-lotgenoten te inspireren met mijn positiviteit en tips over te dragen. Je hoeft je verhalen natuurlijk niet met anderen te delen als je dit niet prettig vindt. Maar schrijven wordt gezien als therapie op zichzelf, de kracht van schrijven is groot.

Mijn boodschap die ik wil overdragen is dat je niet met negatieve gevoelens moet blijven zitten. Pak een pen en papier en denk niet te veel na over wat je wilt opschrijven. Het gaat erom dat je even je hoofd leeg kan maken. Op welke manier dan ook, communication is the key!

 GZNL.GZ.18.07.0164d(1)