‘Eczeem? Daar groei je wel overheen.’ Welke invloed heeft die opmerking op jou gehad? En kun je eigenlijk wel over eczeem heen groeien? We vragen vier bloggers naar hun ervaringen. Eén ding is duidelijk, eczeem is geen kinderziekte. Dorien Wentink: ‘Deze aandoening is zo grillig en onvoorspelbaar’

‘De opmerking ‘Je groeit er wel overheen’ heeft mij best wel pijn gedaan. In mijn jeugd nam ik het in eerste instantie nog niet zo serieus. Maar naarmate ik ouder werd en er steeds meer mee werd geconfronteerd, raakte het mij. Zo had ik een buurvrouw die het niet kon laten, zodra ze mij zag, om een opmerking te maken over de eczeemplekken op mijn gezicht. Vaak zoiets als: ‘Meisje, meisje, wat zie je er weer uit. Maar je groeit er straks hopelijk overheen.’ Het raakte mij zo, omdat ik inmiddels aan den lijve had ondervonden dat het niet zo was: ik groei hier niet overheen.’

Dooddoener

‘Toch hebben die opmerkingen mij op een bepaalde manier ook sterker gemaakt. Ik ging er meer en meer tegenin. Maar op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen. Ik kon de moed niet meer opbrengen en besloot er niet meer op in te gaan. Het was voor mijn gevoel ook een dooddoener geworden. En ik verloor kostbare energie die ik juist zo hard nodig had.’

Gunstig effect

Atopisch eczeem heeft mij gemaakt tot wie ik ben. Maar voordat ik dit zo kon uitspreken… Deze aandoening is zo grillig en onvoorspelbaar dat het mij echt jaren heeft gekost voordat ik het kon accepteren. Mijn eczeem is zichtbaar. Het zit voornamelijk in mijn hals en gezicht. Mensen spreken je erop aan. Al wordt dit gelukkig wel minder. Ik krijg steeds meer rust in mijn leven en dit heeft een gunstig effect op mijn eczeem.’

Opsluiten

‘Helaas waren er ook tijden dat mijn huiduitslag in het gezicht ernstig was. Mensen staarden me toen voornamelijk aan. Een enkeling maakte een opmerking, maar daar had ik een modus voor gevonden. Ik moest wel, want het raakte mij elke keer weer. Soms sloot ik mij het liefst dagenlang op om even géén mensen tegen te hoeven komen. Achteraf bekeken heeft mij dit deels ook een angststoornis opgeleverd.’

Angst en karakter

‘Met een angststoornis te moeten leven is lastig, maar gelukkig heb ik een sterk karakter – heb ik van mijn vader, iets waar ik dankbaar voor ben. Ik laat de angst niet mijn leven bepalen en probeer te genieten van de kleine dingen in het leven. Zoals een glas heerlijk verse gemberthee. Ik hoop dat  iedereen die hiermee te maken heeft, dit ook kan. ’

Ervaringen delen

‘Mijn chronische huidaandoening heeft mij ook strijdbaar gemaakt. Van jongs af aan speelde ik met de gedachte om atopisch eczeem meer en beter onder de aandacht te willen brengen. Nu kan ik als blogger en ervaringsdeskundige via dit platform mijn ervaringen te delen, zodat iedereen zijn of haar voordeel ermee kan doen. Ik hoop met name jongeren te inspireren. Door het eczeem voelde ik mij als jongere erg alleen en was soms de wanhoop nabij. Dat mag deze generatie niet meer meemaken.’

ALS EERSTE OP DE HOOGTE?

Volg ons op Facebook en Instagram

MAT-NL-2100619