Voordat ik mij voegde bij het team van In de huid van, was ik al druk met eigen projecten op social media. Ik run bijvoorbeeld mijn eigen persoonlijke blog. Daarnaast is het maken van foto’s, die ik deel op mijn Instagramprofiel, een uit de hand gelopen hobby geworden.

Social media, iets waar je niet meer omheen kan. Waar niet alleen jongeren gebruik van maken, maar ook steeds meer bedrijven en ook ouderen. Een laptop of telefoon is onmisbaar tegenwoordig. Ook voor mij, want op mijn telefoon maak ik actief gebruik van meerdere social media-kanalen.

Jezelf presenteren

Voordat ik met genoemde platforms begon, heb ik mezelf afgevraagd wat ik daarmee wilde bereiken en nog belangrijker, hoe ik mezelf daar wilde presenteren. Ik heb bewust gekozen om hierin een onderscheid te maken tussen mijn Instagramprofiel en mijn blog. Mijn blog staat in het teken van mijn leven met meerdere allergieën en het hebben van atopisch eczeem. Daar deel ik niet alleen mijn verhaal, maar ook foto’s van eczeemexplosies en allergische reacties. Dit doe ik om een beter beeld van mijn verhaal te geven. Door middel van mijn blog geef ik mijn directe omgeving, maar ook de buitenwereld, een handvat om te begrijpen hoe het leven met een chronische (huid)aandoening is. Maar daarnaast biedt het mijzelf ook een uitlaatklep.

Instagram: vrolijk en levendig

Op Instagram weten mijn volgers eigenlijk niet dat ik last heb van deze vervelende huidaandoening. Ik verberg mijn eczeem en heb het liever niet op beeld. Je zou kunnen zeggen dat ik mij anders voordoe dan dat ik werkelijk ben, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik zie Instagram als een vrolijk en levendig online platform waar je leuke foto’s en herinneringen met elkaar deelt. Eczeem is niet iets waar je per se vrolijk van wordt, toch?

Confrontatie

Je kan dus stellen dat de meerderheid van mijn volgers op Instagram niet weet dat ik regelmatig last heb van rode jeukende en schilferende plekken op mijn lichaam. Ik deel dit bewust niet, omdat ik niet op elke foto met eczeem geconfronteerd hoef te worden. Ik zie het zelf al genoeg! Bovendien vind ik het als jonge adult ook fijn om mij een keer niet anders te voelen dan mijn leeftijdgenoten zonder eczeem. Wanneer iemand hier toch naar vraagt, zal ik er uiteraard niet om liegen. Eczeem hoort nu eenmaal bij mijn leven, het is een deel van wie ik ben en hoe ik dingen doe. Ik kan wel stellen dat ik het geaccepteerd heb voor zover dat kan natuurlijk. En daar ben ik trots op!

Invloed van social media

Beide platforms run ik nu al een tijdje en ik merk dat mijn bereik steeds groter wordt. Zoals ik al eerder schreef, is het maken van foto’s meer dan een hobby geworden. Ik vind het te gek wanneer ik positieve reacties lees op mijn blog. Steeds vaker krijg ik berichtjes van lotgenoten die zich herkennen in mijn verhaal of nog leuker, iets aan mijn tips hebben gehad. Dat geeft pas een goed gevoel! Hierdoor wordt iets negatiefs omgezet in iets positiefs. De invloed van social media is groter dan je denkt. Dit helpt mij deze huidaandoening een beter plekje te geven in mijn leven.

Als eerste op de hoogte

Wil je Louise’s volgende blog niet missen? Volg ons dan op Facebook

GZNL.GZ.20.01.0026