Behulpzaamheid vind ik een mooie karaktereigenschap. Ze wordt op veel verschillende manieren geuit: van goedbedoelde adviezen tot nutteloze opmerkingen over eczeem. Het gaat soms zo ver dat ik mijzelf afvraag of er nu een grapje wordt gemaakt of dat het een serieuze opmerking is. Wanneer ik het niet zeker weet, lach ik maar gewoon.

Net zoals deze zomer hebben we afgelopen jaar veel tropische dagen gehad in Nederland. Deze periode zal ik nooit meer vergeten, omdat ik me de tandjes zweette door de lange mouwen die ik die dagen droeg. Ik had meer last van mijn eczeem dan gewoonlijk en bedekte mijn plekken om twee redenen. Ik voelde mij (tot op heden nog steeds niet trouwens) niet comfortabel met het showen van mijn eczeem aan de buitenwereld. Maar de belangrijkste reden is dat wanneer ik mijn eczeem niet zie, ik minder jeuk.

‘Je bent niet de enige’

Ik woon dicht bij het strand en mijn vriendengroep gaat daar regelmatig heen. Ik ga niet altijd mee, mijn eczeem is vaak de reden. Doorgaans krijg ik de reactie dat mijn eczeem helemaal niet opvalt, dat ik niet de enige ben met eczeem of dat er ergere dingen bestaan op de wereld, dus dat ik makkelijk in mijn bikini op het strand kan liggen. Ik heb mij hier lange tijd druk om gemaakt, omdat ik mij niet begrepen voelde. Dat is nu verleden tijd, want hoe ouder je wordt, hoe beter je met dit soort situaties leert omgaan.

‘Ik heb hét middel gevonden!’

Ik denk dat iedereen wel het platform Oma Weet Raad kent. De website met honderden adviezen, tips en huismiddeltjes tegen verschillende kwaaltjes. Daar zitten zeker handige tips tussen, maar helaas niet geschikt voor mijn eczeem. Toch krijg ik regelmatig het advies om daar even een kijkje op te nemen. Ook wanneer er een nieuw smeersel op de markt is, wordt er geroepen dat de persoon in kwestie hét middel tegen eczeem heeft gevonden en ik het beslist moet kopen.

Niet makkelijk te behandelen

Ik vind het lief dat er aan mij wordt gedacht, maar dat betekent keer op keer teleurstelling, omdat dit middel ook niet werkt voor mij: ik smeer niet met sterke hormoonzalven, omdat ik het leuk vind! Was er maar een mildere variant die het eczeem onder controle kon houden. Atopisch eczeem is gewoon een lastig ‘ziektebeeld’ en is niet makkelijk te behandelen.

Mijn aanpak

Hoe ik omga met alle adviezen en opmerkingen? Dat gaat grotendeels nu vanzelf. Ik realiseer mij namelijk dat mensen het goed bedoelen. Zij willen mij alleen maar helpen en dit is hun (enige) manier om dat te doen, meedenken met mijn situatie. Dat is eigenlijk iets moois, toch? Zij kunnen ook niet ruiken dat ik de meeste adviezen en tips die zij geven al heb uitgeprobeerd. Ik probeer er luchtig mee om te gaan.

Maak je gevoelens kenbaar

Opmerkingen daarentegen komen vaak harder binnen dan goedbedoelde adviezen. Dan vertel ik mijzelf dat iemand die geen eczeem heeft ook niet volledig kan begrijpen wat jij meemaakt. En gelukkig maar, want niemand zit op eczeem te wachten. Ik probeer deze vervelende en nutteloze opmerkingen direct van me af te zetten, maar wanneer dat minder goed lukt en ik er toch mee zit, spreek ik het uit. Ik blijf kalm en maak mijn gevoelens kenbaar. Ook praat ik er graag over met mijn moeder en mijn vriend. Negatieve gevoelens moet je niet opkroppen… Lees mijn vorige blog maar eens: Communication is the key.

Als eerste op de hoogte

Wil je Louise’s volgende blog niet missen? Volg ons dan op Facebook

GZNL.GZ.18.07.0164f