Wow, blijkbaar kan het nog erger… dat eczeem van mij. Op dit moment sta ik even stil. Stil in de behoeftes die ik als persoon heb. Ik voel me in beslag genomen door mijn huid.

Op dit moment ben ik dus toch even ‘eczeem’ en niet Tessa die ook eczeem heeft. Ik voel me niet mezelf en ik weet dat het enige wat ik kan doen is hier aan toegeven. Het speelt al een paar weken, maar ik wil het niet weten. Ik hou me vast aan de momentjes dat het beter lijkt te gaan. Schijn bedriegt.

Jeuk maakt je gek

Ik ben zestien weken zwanger van m’n tweede kindje. In tegenstelling tot mijn eerste zwangerschap laat m’n huid me nu in de steek. Van alleen elleboogplooien en knieholtes doet opeens m’n hele romp mee. Rode verhevenheden volledig verspreid, alleen m’n gezicht is nog vrij. ‘s Nachts word ik gek van de jeuk, echt helemaal gek. M’n huid voelt gestrest; wat een aanval, ik sta in brand. Stoppen… echt ik wil echt stoppen met jeuken, maar een en al tintelingen, jeuk, warmte. Geen plek voelt rustig. Zal ik de huisartsenpost bellen? Of ben ik nu gek aan het worden? O nee, dat was het: jeuk maakt je gek.

Mijn vriend wrijft over m’n rug

Eerst nog een andere poging. Ik rol uit bed, pfff… pijn! Ik smeer me nogmaals in met hormoonzalf en pak schoongewassen handdoeken. Eén voor m’n armen, één om op te liggen en één om m’n benen. Iets van rust… een heerlijke minuut lang, maar daarna begint het weer. Zo hard mogelijk wil ik jeuken, maar er valt niet meer te jeuken, want mijn huid is al open. Mijn vriend wrijft over m’n rug, opluchting! Dat helpt tot nu toe nog het meeste.

Van gynaecoloog naar dermatoloog

Zojuist ben ik door de gynaecoloog met spoed doorgestuurd naar de dermatoloog. En daarnaast geprikt op m’n leverwaarden om zwangerschaps-cholestasis uit te sluiten. Ze denkt aan PUPPP (daar komt ie: pruritic urticarial papules and plaques of pregnancy). Dat verklaart waarom het eczeem zich nu op andere plekken uit en zich anders gedraagt.

Geen andere uitweg

Straks bij de dermatoloog weet ik wat er gaat komen. Een paardenmiddel advies, Prednison? Antihistaminica? En ik besef: dit was de reden waarom ik niet eerder aan de bel heb getrokken. Ik wil niet, ik heb een baby in m’n buik! Maar ik voel aan mezelf dat ik geen andere uitweg meer heb. Deze middelen zijn er niet voor niets en ik moet me overgeven aan de artsen. Wat ik straks precies wil weten is wat het meest schadelijk kan zijn, want hoe ik nu ben en me voel zal voor de baby ook niet goed zijn. Het geeft me rust dat de gynaecoloog heeft gezegd dat ze mij en de baby in de gaten blijft houden.

Genieten van mijn zwangerschap

Hoe snel kan ik m’n leven weer oppakken? Want deze vorm van eczeem ga ik dus echt niet accepteren! Op naar de positieve Tessa die juist vaak beweert dat haar eczeem ook haar kracht is? Tja, het vormt je wel degelijk. Mijn grens ligt op de momenten dat je niet meer jezelf kan zijn. M’n huid heeft me echt in beslag genomen en verlamt me. Verwarrend, want wat is realistisch? Is het realistisch dat ik van m’n werk hou en daar vier dagen enthousiast voor wil gaan? Is het realistisch dat ik van alles wil ondernemen: buiten zijn, leuke dingen doen met m’n gezin, maar ook met vrienden? Voor nu vind ik het goed genoeg om het realistisch te vinden dat ik mag genieten van mijn zwangerschap en dat mijn kindje gezond ter wereld zal komen. Op naar de dermatoloog…

Als eerste op de hoogte

Wil je Tessa’s volgende blog niet missen? Volg ons dan op Facebook

GZNL.GZ.19.09.0251