‘Mij overkomt dit niet’. Zo staan de meeste mensen waarschijnlijk in het leven. En dat is maar goed ook, want als je je realiseert wat je allemaal wel kan overkomen, dat word je wellicht gek.
Mijn gevoel zegt mij, dat als een ander iets naars heeft (bijvoorbeeld ziek is), dan leggen mensen vaak stiekem ‘de schuld’ bij diegene zelf. Onbewust! Uit zelfbescherming. Want stel je voor dat je je gaat realiseren dat zoiets iedereen kan overkomen, ook jij… Die gedachte is behoorlijk eng.
Daarom verzinnen we van alles: het ‘slachtoffer’ heeft niet gezond geleefd, niet gezond genoeg gegeten, niet genoeg bewogen en/of gesport. Gebruikt vast niet dat wondermiddel van de reclame. Gaat niet naar de juiste arts. Heeft nog geen acupunctuur of andere alternatieve geneeswijze geprobeerd. Heeft geen borstvoeding gehad of gegeven. Slikt niet de juiste vitamines. Gelooft er niet genoeg in. En bovendien: luistert niet naar alle goede adviezen die worden gegeven. Zelfs als je heel sterk in je schoenen staat, komt er twijfel. Of komen er zelfs schuldgevoelens.
Ik heb atopisch/constitutioneel eczeem. Bij mij komen dan de volgende vragen op: heb ik wel genoeg geprobeerd? Leef ik gezond genoeg? Mijn dochtertje heeft eczeem. Heb ik wel lang genoeg borstvoeding gegeven? Smeer ik de juiste dingen? Terwijl ik absoluut ervaringsdeskundige ben en mezelf en haar minutieus goed verzorg. Ons eczeem is erfelijk. Dus ik had het niet kunnen voorkomen.
Maar toch voel ik me schuldig.
Niemand zegt keihard dat het mijn schuld is. Maar zoveel mensen komen, vaak ongevraagd, met tips en trucs. Of ze hebben een wondermiddel op tv gezien. Het is allemaal zo goed bedoeld, zo lief. Maar het geeft je ook het gevoel dat je nooit genoeg doet, nooit genoeg probeert. Eczeem is extreem ingewikkeld. Wat voor de één heel goed werkt, werkt totaal niet voor de ander. En toch is lotgenotencontact fijn. Voor het begrip onderling, maar ook voor praktische tips. Want soms werkt iets opeens wel.
Dus voor al m’n lotgenoten: voel je vooral niet schuldig. En nog even extra voor alle moeders: je kunt er niks aan doen als je kind eczeem heeft, alleen maar liefde en goede verzorging geven. Verder is het ieder z’n eigen zoektocht. Borstvoeding is goed, maar ook flesvoeding is prima (laat al die websites, moeders en verloskundigen die maar door en doorgaan over borstvoeding maar even lullen. Ieder z’n eigen ding. Volg je hart en gevoel). En al die moeders die alles zogenaamd goed doen en vinden dat de poepluiers van hun eigen kind niet stinken… Ach, die liegen gewoon alsof het gedrukt staat 😉
Als eerste op de hoogte
Nieuws en ontwikkelingen? Wees als eerste op de hoogte! Volg ons op Facebook.
GZNL.GZ.18.07.0165a