Het ging zo goed met mijn huid, vooral dankzij mijn discipline. Maar de laatste maanden is het helemaal mis. Samen met mijn vriend ontdekte ik dat de nieuwe zonnebrandcrème een van de triggers voor mijn eczeem is.

Ze zeggen wel eens dat je erge lichamelijke pijn kan vergeten. Zoals bij een bevalling. Dat de natuur heeft geregeld dat je dat vergeet. Zou dat ook zo zijn met jeuk? Al jaren gaat het heel erg goed met mijn huid. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik in het ziekenhuis heb gelegen. Dat mijn huid zo beschadigd was dat langdurige opname nodig was. Dat mijn huid de hele dag door jeukte en scheurde. Dat ik medicatie heb moeten gebruiken die mijn immuunsysteem zo zwaar onderdrukte dat het een verhoogd risico op kanker gaf.

Van geluk naar wanhoop

Dat het zo goed gaat en ik weinig medicijnen hoef te gebruiken, dank ik aan mijn discipline: tweemaal daags van top tot teen insmeren, bekend zijn met mijn triggers (en ze vermijden) en een deel geluk natuurlijk. Maar sinds een paar maanden gaat het toch niet goed. Over mijn hele lijf heb ik plekken en jeuk. Er vormen zich jeukbultjes die gemakkelijk stuk gaan en dan weer pijn doen. Op mijn armen, benen, buik, rug, nek, werkelijk overal.

Wat is er veranderd?

De dag begint met veel verdriet bij de aanblik van een weer kapot gekrabde huid in de nacht. Ondanks de afgeknipte nagels en de handschoenen die ik draag. Het maakt ontzettend wanhopig. Want wat is er veranderd? Wat doe ik nu niet meer wat ik wel deed? Of wat doe ik nu wel wat ik daarvoor nooit deed? Er zijn zoveel dingen om op te letten, het kan zoveel zijn!

Ontelbare triggers

Vind ik het nu moeilijker om eten met melk en room te laten staan? Ben ik meer brood gaan eten, doordat ik vanwege corona lekker brood bij de bakker haal? Of komt het door de kaas van de kaasboer, is die anders dan de supermarktkaas? Is het stress door het thuiswerken waardoor ik mij minder effectief voel? Zijn het de nieuwe lakens die we een tijdje terug hebben aangeschaft? Is het het warme weer? Smeer ik mijn zalf te dik voor deze warmte? Droogt de airco mijn huid te veel uit? Is het de vervuilde lucht? Zijn het toch mijn allergieën?

Actieve (en kostbare!) vermijding

Je begrijpt dat de airco die is aangeschaft nu niet meer aan mag, dat er hele dure nieuwe lakens zijn gekocht, dat ik geen brood meer van de bakker eet, geen kaas meer van de kaasboer, weer gestart ben met mijn anti-histaminetabletjes waar ik heel moe van word, handschoentjes heb aangeschaft om mee te slapen (die ik gewoon uittrek), mijn nagels zo kort heb geknipt dat mijn vingertoppen irriteren, stress probeer te verminderen door meer ontspanning, mijn zalf minder dik smeer, de matrastijken heb stof gezogen, een schoonmaakster heb ingehuurd, alle kleding die ik aantrek eerst in de droger doe, een theedoek onder mijn armen leg als ik aan het werk ben tegen irritatie die de tafel veroorzaakt… Maar ja, het helpt allemaal nog niet genoeg.

Kunnen zijn wie je bent

Mijn vriend helpt mij ontzettend goed in deze speurtocht naar de oorzaak. Daar ben ik zo dankbaar voor. Want in deze toestand voel ik mij niet de vriendin die ik zou willen zijn. Ik voel mij een last voor hem. Ik schaam mij voor mijn voorkomen en ben onzeker. Naar de sportschool in korte broek vind ik doodeng. Maar ik doe het toch en mijn vriend stimuleert mij daar ook in. En het klopt, nog nooit heeft iemand er iets over gezegd of naar gekeken. Normale dagelijkse dingen voelen als een overwinning op jezelf.

Bruinende zonnebrandcrème

Samen ontdekten we dat ik per ongeluk een andere zonnebrandcrème had gekocht. Het was een aanbieding. Ik gebruik zoveel dat ik die juist had opgezocht. Deze zonnebrandcrème kwam uit Frankrijk en daar weet ik dan ook de iets lichtere teint van de verpakking aan. Maar nu we goed keken bleek dit de Bronze versie, terwijl ik normaal de Care versie gebruik! Wat waren we blij, dit moest het wel zijn! Deze Franse bevat stoffen die inwerken op je melanine, ofwel je huideigen pigment. Hartstikke tof als je een gezonde huid hebt. Beschermd en toch natuurlijk bruin! De zes flessen liggen dus ongebruikt in de la en zon vermijd ik ook nog even.

Who run the world? You!

Maar ook dit is niet het afdoende antwoord, want mijn huid jeukt nog steeds. Vanochtend zei mijn vriend mij dat ik normaliter zo’n drie keer per week hardloop en nu nog maar een keer. De sportschool is namelijk weer open en ik vind het zo fijn om daar lesjes te volgen. Maar zou dat misschien de gedragsverandering zijn die tot de jeuk en de plekken hebben geleid? Het is de moeite waard om te proberen…

Ik ga een rondje rennen!

Als eerste op de hoogte?

Volg ons op Facebook en Instagram

MAT-NL-2000723